![]() |
Pełny kod źródłowy |
- Cały kod programu został umieszczony w jednym pliku. Dla małych projektów jest to w miarę dobre rozwiązanie, jednak przy większych aplikacjach może być uciążliwe. Umieszczanie całego kodu w jednym pliku łamie również powszechnie stosowaną zasadę umieszczania każdej klasy w osobnym pliku. Inną powszechnie znaną praktyką, która nie została tam zastosowana, jest rozdział deklaracji klasy od jej ciała i umieszczenie ich osobno w pliku nagłówkowym (*.h) i w pliku z implementacją funkcji (*.cpp).
- Trudno nazwać przedstawiony w poprzednim wpisie szkielet za w pełni obiektowy, jeśli znajduje się tam jedna klasa, która zawiera całą funkcjonalność aplikacji. Szczególnie problem jest widoczny w braku osobnej reprezentacji obiektowej dla znajdujących się tam kulek. Problem ten nie jest szczególnie zauważalny w przypadku istnienia jednej kulki, ale jest już odczuwalny w przypadku ich większej ilości. Wystarczy spojrzeć na funkcję MainApp::update() i spróbować sobie wyobrazić, jak mogłaby ona wyglądać, jeśli trzeba by było zarządzać ruchem i rysowaniem np. 10 kulek. Widać wyraźnie, że coś jest tutaj nie tak i wręcz konieczne wydaje się rozszerzenie modelu obiektowego własnie o te obiekty, które są rysowane na ekranie, a które mają w miarę niezależny schemat poruszania się.
Krótka charakterystyka szkieletu aplikacji interaktywnej OpenCV
interactive_app_tutorial-main.cpp - plik ten zawiera jedynie funkcję główną programu main(), której jedynym zadaniem jest uruchomienie i wyświetlenie głównego okna aplikacji reprezentowanego przez klasę MainApp. Dodatkowo na początku tego pliku inicjalizowany jest generator liczb losowych OpenCV wartością równą liczbie milisekund, która upłynęła od ustalonej daty w przeszłości (w systemie Linux jest to 1 styczeń 1970 roku).
#include <opencv2/highgui/highgui.hpp> #include <opencv2/imgproc/imgproc.hpp> #include "interactive_app_tutorial-MainApp.h" using namespace cv; RNG rng(cvGetTickCount()); int main(int, char**) { MainApp::getInstance().run(); return 0; }
interactive_app_tutorial-util.h - tutaj najlepiej umieszczać funkcje ogólnego przeznaczenia oraz funcke narzędziowe, które mogą się przydać w różnych miejscach programu. Na razie znajduje się tu jedynie funkcja zwracająca składowe koloru, dla przekazanej jako parametr liczby.
#ifndef UTIL_H #define UTIL_H static Scalar randomColor(RNG& rng) { int icolor = (unsigned)rng; return Scalar(icolor&255, (icolor>>8)&255, (icolor>>16)&255); } #endif
interactive_app_tutorial-MainApp.h - jest to plik nagłówkowy zawierający deklarację klasy MainApp i jej składowych. Na pierwszy rzut nie widać, aby coś się zmieniło względem szkieletu aplikacji opisanego w poprzednim wpisie. Jednak jak będzie to widać dalej, implementacja poszczególnych funkcji jest już zupełnie inna. Patrząc na zmienne prywatne jakie tutaj zostały zadeklarowane, można zauważyć, że klasa będzie zarządzać trzema kulkami. Jak sobie poradzić z tym ograniczeniem zostanie pokazane na końcu tego wpisu.
#ifndef MAINAPP_H #define MAINAPP_H #include <opencv2/highgui/highgui.hpp> #include <opencv2/imgproc/imgproc.hpp> #include "interactive_app_tutorial-Ball.h" using namespace cv; //MainApp singelton class class MainApp { private: Mat canvas; // Image for drawing Scalar bgr_color; // Background color Ball *myBall_1, *myBall_2, *myBall_3; public: // Some global params: static int DELAY; static int CANVAS_WIDTH; static int CANVAS_HEIGHT; private: MainApp() {} MainApp(const MainApp &); MainApp& operator=(const MainApp&); void setup(); // Initial commands for setup processing void update(); // Commands to modify the parameters void draw(); // Drawing functions: public: static MainApp& getInstance() { static MainApp instance; return instance; } // Main loop function with displaying image support // and handle mouse and keyboard events void run(); }; #endif
interactive_app_tutorial-MainApp.cpp - plik ten zawiera właściwą implementację funkcji zawartych w klasie MainApp. Nie są one jakość szczególnie interesujące ponieważ wywołują jedynie funkcje składowe klasy Ball o identycznych nazwach.
#include <opencv2/highgui/highgui.hpp> #include <opencv2/imgproc/imgproc.hpp> #include "interactive_app_tutorial-MainApp.h" using namespace cv; // Best place to initialize global MainApp params: int MainApp::DELAY = 5; int MainApp::CANVAS_WIDTH = 500; int MainApp::CANVAS_HEIGHT= 350; void MainApp::run() { setup(); const char *win_canvas = "Canvas"; namedWindow(win_canvas, CV_WINDOW_AUTOSIZE); while (cvWaitKey(4) == -1) { update(); draw(); imshow(win_canvas, canvas); waitKey(DELAY); } } void MainApp::setup() { bgr_color = Scalar(200,200,200); canvas = Mat(CANVAS_HEIGHT, CANVAS_WIDTH, CV_8UC3, bgr_color); myBall_1 = new Ball(&canvas); myBall_2 = new Ball(&canvas); myBall_3 = new Ball(&canvas); } void MainApp::draw() { canvas = bgr_color; myBall_1->draw(); myBall_2->draw(); myBall_3->draw(); } void MainApp::update() { myBall_1->update(); myBall_2->update(); myBall_3->update(); }
interactive_app_tutorial-Ball.h - tak naprawdę to tutaj zaczynają się większe zmiany względem poprzedniego szkieletu aplikacji. Plik ten zawiera deklarację nowej klasy Ball, która już sama będzie dbać o swój wygląd, wyrysowanie siebie na ekranie oraz wyliczenie właściwej lokalizacji dla kolejnej iteracji. Sprawą, na którą należy tutaj zwrócić szczególną uwagą jest postać konstruktorów. Konstruktor domyślny Ball() został specjalnie zablokowany, aby zachęcić (zmusić ;-)) użytkownika do korzystania z dodatkowego konstruktora, który jako parametr przyjmuje wskaźnik do struktury cv::Mat, po której będzie można rysować. Generalnie powinien być tutaj przekazywany wskaźnik do głównego obrazka z klasy MainApp, na którym odbywa się rysowanie.
#ifndef BALL_H #define BALL_H #include <opencv2/highgui/highgui.hpp> #include <opencv2/imgproc/imgproc.hpp> using namespace cv; //Ball class class Ball { private: Mat *canvas; float x, y, dim; float speedX, speedY; Scalar color; Ball(); void setup(); public: Ball(Mat *can) { canvas = can; setup(); } void update(); void draw(); }; #endif
interactive_app_tutorial-Ball.cpp - osoby, które już wcześniej analizowały poprzedni szkielet aplikacji zapewne zauważyły, że istotna część treści funkcji MainApp::update() i MainApp::draw() zostały przeniesione do funkcji o identycznych nazwach w klasie Ball. Jest to najważniejsza zmiana w nowym szablonie. Teraz to każda kulka samodzielnie dba o siebie i kontroluje swoje zachowanie.
#include <opencv2/highgui/highgui.hpp> #include <opencv2/imgproc/imgproc.hpp> #include "interactive_app_tutorial-Ball.h" #include "interactive_app_tutorial-MainApp.h" #include "interactive_app_tutorial-util.h" using namespace cv; extern RNG rng; void Ball::setup() { x = rng.uniform(0, MainApp::CANVAS_WIDTH); // give some random positioning y = rng.uniform(0, MainApp::CANVAS_HEIGHT); speedX = rng.uniform((float)-2, (float)2); // and random speed and direction speedY = rng.uniform((float)-2, (float)2); dim = rng.uniform(20,60); color = randomColor(rng); } void Ball::update() { if(x < 0 ){ x = 0; speedX *= -1; } else if(x > MainApp::CANVAS_WIDTH){ x = MainApp::CANVAS_WIDTH; speedX *= -1; } if(y < 0 ){ y = 0; speedY *= -1; } else if(y > MainApp::CANVAS_HEIGHT){ y = MainApp::CANVAS_HEIGHT; speedY *= -1; } x+=speedX; y+=speedY; } void Ball::draw() { circle(*canvas, Point(x,y), dim, color,-1,CV_AA); }
CMakeLists.txt - plik ten zawiera konfigurację procesu kompilacji CMake dla omówionego przykładu. Wcześniej był tylko jeden plik, teraz jest ich sześć. Aby się w tym nie pogubić warto skorzystać właśnie z CMake.
PROJECT(OpenCvInteractiveAppsAndExamples-InteractiveAppTutorial2) cmake_minimum_required(VERSION 2.8) FIND_PACKAGE( OpenCV REQUIRED ) ADD_EXECUTABLE(interactive_app_tutorial_2 interactive_app_tutorial-main.cpp interactive_app_tutorial-MainApp.cpp interactive_app_tutorial-Ball.cpp) TARGET_LINK_LIBRARIES(interactive_app_tutorial_2 ${OpenCV_LIBS})
Drobne poprawki na koniec
Wydawać by się mogło, ze w opisanym powyżej szkielecie aplikacji OpenCv wszystko jest OK, ale jeden szczegół na dłuższą metę może okazać się bardzo uciążliwy. W tym momencie w klasie MainApp zosłao z góry określone ile kulek będzie rysowane na ekranie. Trzy kulki to trochę mało. Co by było gdyby trzeba ich było narysować np. trzysta? Najlepiej w takiej sytuacji skorzystać z dynamicznie rozszerzanych kontenerów dostępnych w C++. Klasa vector będzie w zupełności wystarczająca. Na początek warto zmienić deklarację klasy MainApp usuwając z niej zmienne lokalne *myBall_1, *myBall_2, *myBall_3, a wprowadzając na to miejsce deklarację wektora vector <Ball> myBall;. Ja dodatkowo wprowadziłem jeszcze jedną zmienną statyczną, która będzie regulować liczbę kulek wyświetlanych na ekranie. Po tych zmianach kod kod może wyglądać jak poniżej:
interactive_app_tutorial-MainApp.h
private: vector <Ball> myBall; //... public: static int INITIAL_BALLS_NUMBER; //...
Kolejna zmiana, która należy wprowadzić to aktualizacja funkcji setup(), update() i draw() klasy MainApp. Teraz one powinny wyglądać następująco:
interactive_app_tutorial-MainApp.cpp
void MainApp::setup() { bgr_color = Scalar(200,200,200); canvas = Mat(CANVAS_HEIGHT, CANVAS_WIDTH, CV_8UC3, bgr_color); for (int i = 0; i < INITIAL_BALLS_NUMBER; i++){ myBall.push_back( Ball(&canvas) ); } } void MainApp::draw() { canvas = bgr_color; for (int i = 0; i < myBall.size(); i++){ myBall[i].draw(); } } void MainApp::update() { for (int i = 0; i < myBall.size(); i++){ myBall[i].update(); } }
Ostatecznie aplikacja po powyższych zmianach i ustawieniu liczby kulek na 30 może dać rezultat podobny jak ten na obrazku poniżej:
W miarę wolnego czasu w kolejnych wpisach będę chciał pokazać jak wprowadzić do powyższego szablonu możliwości interakcji za pomocą klawiatury i myszki oraz za pomocą ruchu zarejestrowanego kamerą.
1 komentarze:
Chyba brakuje inicjacji początkowej ilości kulek po poprawkach ;)
Prześlij komentarz